Υπάρχει ένα ποσοστό περίπου 30% ασθενών που πάσχουν από επιληψία, οι οποίοι εμφανίζουν τη λεγόμενη «φαρμακο-ανθεκτική μορφή». Αυτό σημαίνει πως η χορήγηση δύο ή περισσότερων φαρμάκων ενδεδειγμένων για την κάθε περίπτωση και σε επαρκή δοσολογία (είτε ως μονοθεραπεία είτε ως συνδυασμός), αποτυγχάνουν να καταστήσουν τον ασθενή ελεύθερο κρίσεων.
Όπως είναι κατανοητό, κάτι τέτοιο επηρεάζει ιδιαίτερα την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα αυτών των ασθενών, οι οποίοι βρίσκουν θεραπευτικό αδιέξοδο με τα διαθέσιμα φάρμακα που υπάρχουν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το κενό έρχεται να καλύψει η Χειρουργική της Επιληψίας με κύριο στόχο να αφαιρεθεί το σημείο του εγκεφάλου το οποίο είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία των επιληπτικών κρίσεων.
Με ένα σύνολο προ-εγχειρητικών εξετάσεων ουσιαστικά χαρτογραφείται ο εγκέφαλος και εντοπίζεται με πλήρη ακρίβεια η ζώνη επιλεπτογένεσης η οποία και αφαιρείται. Στόχος είναι να αντιμετωπιστούν μεν οι επιληπτικές κρίσεις, χωρίς όμως να θιχτούν ζωτικής σημασίας λειτουργίες στον ασθενή.
Πρόκειται για διαδικασία με αυστηρά διεθνή κριτήρια και συγκεκριμένες ενδείξεις, η οποία απαιτεί έναν εκτεταμένο και εξειδικευμένο προ-εγχειρητικό έλεγχο, έτσι ώστε ο ασθενής να έχει το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
